Opowiadania 2019

Przeglądając internet w poszukiwaniu reprezentantów mojego ulubionego gatunku literackiego - opowiadań, nie natknąłem się na żadną stronę, która podejmowałaby tematykę wydanych zbiorów na bieżąco. Dlatego też, w tym poście chciałbym zamieścić większość zbiorów opowiadań, jakie zostały wydane w Polsce w 2019 roku. Nie narzucam sobie żadnych ograniczeń, co do ewentualnych wznowień, pomieszania gatunków, czy lokalizacji geograficznej książki. Chciałbym stworzyć maksymalnie kompletne zestawienie, z którego każdy mógłby pobierać inspirację na kolejne lektury. Opisy książek pochodzą ze stron Wydawców.

"Napirki & Literatura. Antologia opowiadań holenderskich i flamandzkich" - Korporacja Ha!art

"W Polsce Holandia kojarzy się zwykle z marihuaną, tulipanami i wiatrakami, czasem jeszcze z siedemnastowiecznym malarstwem. Natomiast Flandria – może z diamentami, koronkami, piwem czy czekoladkami, choć pewnie najczęściej stapia się w jedno z Holandią. Antologia opowiadań niderlandzkich z XX i XXI wieku została skomponowana przez tłumaczki-ekspertki, które zapraszają do weryfikacji stereotypowych wyobrażeń o niderlandzkiej kulturze i literaturze. Powstały w ten sposób zawadiacki tom Napitki & Literatura to przegląd nietuzinkowej współczesnej klasyki, opatrzony przenikliwym komentarzem autorek antologii. Niderlandzcy pisarze i pisarki celują w ironii, w ich tekstach śmieszne ściera się z tragicznym. Śmierć czyha co prawda za każdym rogiem, natomiast tu i teraz toczy się życie, w którym utarte normy i wartości są kwestionowane i treścią, i formą. Współczesne opowiadania Holendrów i Flamandów potrafią zafrapować, a przy tym nieźle zbić z tropu. Literackie miniatury zebrane w Napitkach… są nieoczywiste i nie przypominają pełnych zadumy martwych natur. Więcej wspólnego mają z malarstwem Hugo Clausa, pisarza prezentowanego w niniejszym tomie: warto im się przyjrzeć bliżej, bo tętni tu życie, jest ruch, kolor, seks."

"Floryda" - Lauren Groff - Wydawnictwo Pauza

"Dwie małe siostry, które nagle zostają same na przepięknej plaży, nie do końca rozumieją, co się wokół nich dzieje, ale przeczuwają, że trzeba szukać ratunku. Podczas wakacji matka z kilkuletnimi synkami zostają w domu na odludziu zdani tylko na siebie; muszą przeżyć, choć w bujnych zaroślach czai się niebezpieczeństwo. Malowniczy cypel zostaje zaatakowany przez huragan i tylko czas pokaże, czy samotna kobieta przetrwa atak żywiołu w opuszczonym miasteczku.

Dla wielu Floryda to miejsce pełne słońca, kryształowo czystej, błękitnej wody i białych piasków. Być może to prawda, ale Lauren Groff w swoich opowiadaniach nie tam nas zabiera. Wraz z autorką odkrywamy mroczne zakątki świata i ludzkiej duszy, w których czai się strach, prawdziwy lub wyimaginowany."

"Miasto uśpionych kobiet" - Gyula Krudy - PIW

"Gyula Krúdy doczekał się miana pisarza pisarzy. Jak wyliczył współczesny prozaik i historyk literatury – ośmiu na dziesięciu pisarzy węgierskich kocha Krúdyego. Światowa recepcja jego twórczości z roku na rok jest coraz szersza. Jego nowele i niektóre powieści przełożono na wiele języków.

Prezentowany polskiemu czytelnikowi tom wspaniałych krótkich próz domaga się uwagi. Uniwersum, jakie wyłania się z tej prozy, współistnieje ze światem Brunona Schulza: oba światy nawadniane są silnym autobiografizmem, znajdujemy tu wątki erotyczne, surrealistyczne przekształcenia, nawraca topos małego miasteczka z jego „drętwiącą nudą” i charakterystycznymi postaciami osadzonymi w zmitologizowanej przestrzeni rynku, gospody, cukierni, szkoły tańca, domu uciech.

Oprócz opowiadań w tomie znalazła się garść tekstów publicystycznych, które pokazują, że Krúdy nigdy nie przestawał być lirykiem, ale też ilustrują tak znamienne dla jego pisarstwa przenikanie się  materii rzeczywistości z materią fikcji literackiej."

"Klub snów" - Katarzyna Michalczak - Cyranka

Jak być dorosłą, gdy już się dorosło? A jak być dorosłą, kiedy ma się dziewięć lat? To książka o relacjach, których nie ma, ale które bardzo chciałoby się mieć. O kobietach zaskoczonych, że mają doświadczenie. O tym, że miejsce, w którym się wychowamy, podróżuje potem w nas. O małych dziewczynkach w latach 80., które są gnębione, ale zawsze trochę zwyciężają – choćby dorastając. O matkach i córkach. A język jest tu osobnym bohaterem.

"Ocalisz życie, może swoje własne. Opowiadania zebrane" - Flannery O'Connor - WAB

"Ocalisz życie, może swoje własne" to zbiór opowiadań Flannery O’Connor zawierający również utwory niewydane dotąd po polsku.

Autorka opisuje w nich świat dobrze sobie znany – w Georgii, na południu USA, spędziła prawie całe życie. Obraz, który wyłania się z jej prozy, nie napawa optymizmem. Lekko, z prostotą i pewną dozą groteski pisarka kreśli przejmujące losy postaci, które miotają się w nieprzyjaznym świecie. Sam tytuł mówi wiele o tych świetnych nowelach – nawet gdy człowiek dąży ku temu, by być dobrym, poczucie własnej obcości, które przychodzi do niego z zewnątrz, nie pozwala mu na to. Ludzie są tu sobie obojętni, wrodzy; zbrodnia i śmierć stanowią element codzienności. Zastanawia los dzieci, pozostawionych samopas lub osieroconych przez rodziców. Mali bohaterowie zaglądają do miejscowych muzeów osobliwości niczym pod podszewkę życia, odkrywają nikczemny świat dorosłych. Niezrozumienie jego prawideł miesza się z pojęciem grzechu i strachem przed karą Bożą, które kiełkują w dziecięcych umysłach. Utwory zostały ułożone w kolejności ich powstawania, a wydanie opatrzone jest przedmową Roberta Giroux, legendarnego amerykańskiego wydawcy i redaktora, przyjaciela O’Connor."

"Pawilon szósty" - Antoni Czechow - MG

"Powieść przez niektórych uważana za największe dzieło Czechowa. W niewielkiej szpitalnej oficynie znajduje się sala nr 6 dla chorych umysłowo. Mieszka tam pięcioro ludzi, między innymi głuptak Mojsiejka i były egzekutor sądowy Iwan Dmitrycz Gromow. Lekarzem szpitalnym jest Andriej Jefimycz Ragin. Kiedy otrzymał posadę, szpital był w okropnym stanie. On sam jest mądrym i szczerym człowiekiem, pozbawionym jednak silnej woli i wiary w prawo do zmieniania życia na lepsze. Początkowo pilnie pracuje, jednak szybko zaczyna się nudzić i uznaje, że w danych okolicznościach leczenie chorych jest bezsensowne. Przez taki pogląd Ragin zaniedbuje sprawy i nie chodzi już do szpitala każdego dnia. Pracuje krótko i dla pozorów, po czym wraca do domu i czyta. Pewnego wiosennego wieczoru Ragin przypadkiem trafia do sali nr 6. Początkowo zostaje oskarżony przez Gromowa o kradzież, jednak potem wywiązuje się między nimi długa rozmowa. Doktor zaczyna odwiedzać oficynę codziennie – rozmowy z Gromowem mają na niego silny wpływ… Czechow odwołuje się w tej powieści do stoickich założeń Marka Aureliusza i polemizuje z nimi. Na przykładzie bohaterów udowadnia, jak obłudne i niesprawiedliwe jest tłumaczenie ludzi, którym jest dobrze w życiu, że ci biedniejsi mają przynajmniej bogate życie wewnętrzne, że trzeba cieszyć się tym, co się ma i nie narzekać na swój los. A przecież szczęście należy się wszystkim."

"La petit mort" - Waldemar Bawołek - Nisza

"10 opowiadań."Sceny z życia sąsiedzkiego, rodzinnego, małżeńskiego, biurowego, gospodarczo-turystycznego, zakotwiczone w realności [...], jednocześnie rozgrywają się w sferze fantasmagorii". 
Bohdan Zadura
"Absolutnie osobna fraza, w której językowa wytworność gorliwego ucznia miesza 
się z żulerską abnegacją, wytrawna poezja z rynsztokiem, a to, co piękne, z nieprzyjemnym i niepożytecznym".
Dorota Masłowska
"Nadchodzi czas, kiedy wstyd będzie przyznać, że nie czytało się Bawołka".
Jerzy Jarniewicz
Szósta książka Waldemar Bawołka. Wcześniej ukazały się Delecatio morosa, Raz dokoła, Humoreska, To co obok, Echo słońca, dwukrotnie nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia. Żyje w Cieżkowicach, gdzie się urodził w 1962 roku."

"Pasujesz tu najlepiej" - Miranda July - Pauza

Czy pływaczka musi naprawdę pływać? Kto z nas nie boi się tajemniczej postaci zakradającej się w nocy po schodach? Jak zwabić ukochaną osobę, kiedy nie mamy odwagi opowiedzieć jej o naszych potrzebach? Czy uda nam się spokojnie usiąść przy jednym stole z kimś, kogo traktowaliśmy jak własne dziecko, dopóki niepostrzeżenie nie zaczął się spotykać z naszym byłym partnerem? To nie poradnik, ale autorka udzieli nam pewnych życiowych podpowiedzi. W szesnastu krótkich tekstach Miranda July opowiada historie ludzi zakochanych, samotnych, poszukujących, często zagubionych, ale jednak wierzących w to, że się uda.

"Łkające ryby i inne opowiadania" - Chi Zijian - Kwiaty Orientu

Łkające ryby i inne opowiadania Chi Ziijan to zbiór barwnych opowiadań powstałych w różnych porach roku. Pełne przenikliwości opisy przyrody i zmian w niej zachodzących są stałym elementem opowiadań pisarki. Kipią one od barw, dźwięków i zapachów, a zestrojona z przedstawioną historią przyroda współtworzy niezwykły nastrój opowieści. Dzięki takim technikom obrazowania opowiadania zyskują niezwykłą nastrojowość. Historie Chi Zijian w tym ziorze opisują piękny, wzruszający świat, całkiem odmienny od naszego, który warto przybliżyć polskiemu czytelnikowi, uświadamiając mu, jak ogromnym i różnorodnym krajem są Chiny – i jak bardzo zróżnicowani są ich mieszkańcy. 

"Koła zębate" - Ryūnosuke Akutagawa - PIW

Akutagawa Ryūnosuke (1892‒1927) jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych twórców japońskich XX wieku. Jego bezkompromisowe poszukiwania odpowiedniej formy wyrazu stały się inspiracją dla wielu późniejszych twórców, zarówno w kraju, jak i zagranicą.
Prezentowane w niniejszym tomie opowiadania – jak pisze w posłowiu autorka wyboru i przekładu Katarzyna Sonnenberg-Musiał – „chociaż często traktują o śmierci, dla czytelnika mogą być zaproszeniem do pełniejszego życia. Skrzą się humorem, wabią ironią i zachwycają przenikliwością w ocenie świata. Ostrzegają przed przybieraniem różnorakich póz czy masek, wzywają do mierzenia się z własnymi słabościami i unikania łatwego osądzania innych, pokazują, że ufać można tylko tym, którzy zdają sobie sprawę z własnej zawodności. Zaglądając w głąb ruin różnych postaci, czytelnik zyskuje szansę lepszego zrozumienia samego siebie".

"Prozy utajone" - Franz Kafka - PIW

Prozy utajone to Kafka trochę inny od tego, z którym polski czytelnik zżył się przez lata i którego nauczył się czytać. Przygotowany przez Łukasza Musiała (i w jego przekładzie) zbiór stanowi kontynuację Opowieści i przypowieści (PIW 2016), prezentując mniej znane i nieznane polskiemu czytelnikowi opowiadania Kafki. Najobszerniejsza część tomu obejmuje ukazane w nowym kontekście prozatorskie fragmenty Dzienników, krótkie prozy i zapiski z tzw. Konwolutu 1920, opublikowanego tu w całości (w nim m.in. dwanaście opowiadań i miniatur znanych z wcześniejszych przekładów).

Ale nie na tym zasadza się nowatorstwo Próz utajonych. Przekładając Kafkę in extenso z edycji krytycznych jego pism, wraz z fragmentami niedokończonymi, brulionami i notatkami – pośród których czytelnik rozpozna znane już polszczyźnie opowiadania (niegdyś wyodrębnione przez strażnika spuścizny Kafki, Maxa Broda) − nie unikając wprawek, rodników, powtórzeń i fragmentów „słabszych”, tłumacz odsłania specyfikę twórczości autora Procesu. Okazuje się nią życiopisanie. Kafka – w interpretacji Musiała – to nie tyle zawodowy autor powieści i opowiadań, ile artysta, który nie uznaje podziałów gatunkowych, ulega kapryśnemu natchnieniu, a to, co pisze, pisze całym sobą.

"Historie drobnoziarniste" - Henry James - PIW

Wybór prozy Henry’ego Jamesa, mistrza półcieni i subtelności, otwiera hipnotyczny, gotycki Obrót śruby, opowieść o duchach lub studium szaleństwa: badacze Jamesa od niemal stu dwudziestu lat toczą o to spór. Zbiór skonstruowany został wokół tematu, który umownie nazwijmy  „sprawczością kobiet”, i Jamesowskiej metody „drobnego ziarna” –  współczującej precyzji, z którą autor ukazywał pułapki, jakie zastawia na bohaterki złudnie postrzegana rzeczywistość oraz rosnąca koncentracja na próbach wyrwania się z opresji.

"Na końcu świata" - Andras Palyi - Austeria

„Te trzy nowele stanowią szczyt i syntezę dotychczasowej twórczości literackiej Pályiego. W trakcie ich lektury mamy wrażenie, jakbyśmy czytali powieść o zbawieniu, w której zmieniają się historyczne akcesoria i warunki, zmieniają się bohaterowie, ale metoda pisarska pozostaje niezmienna. Początek i koniec zamieniają się miejscami, co znaczy, że między życiem a śmiercią nie ma różnicy jakościowej, zmienia się również porządek chronologiczny, zmieniają się płaszczyzny snu, wyobraźni, rzeczywistości, tęsknoty, zachodzą na siebie, zrywa się ustawicznie ciągłość zdarzeń, a wieczne powtórzenia wywołują wrażenie, jakby wszystko już się wydarzyło. Technika narracyjna Pályiego nie ma natomiast wiele wspólnego z epokowymi odkryciami literatury współczesnej: ani z automatycznym pisaniem opartym na asocjacjach, ani z techniką strumienia świadomości. Ideą organizującą jego sposób pisania nie jest bowiem ani wartkość narracji, ani zakłócenia jej toku, ani mglistość czy wreszcie – chaos, lecz rygorystycznie wypracowana, gotowa i przejrzysta forma spirytualna, w której rzeczy i zjawiska pozostają ze sobą w relacjach jakościowych i – co więcej – owe relacje są hierarchicznie uporządkowane. W każdym razie jest dobro i jest zło. I bohaterowie Pályiego, nawet jeśli nie zawsze dążą do dobra, to przynajmniej chcą się uwolnić od zła. Na szczycie ich uczuciowej hierarchii znajduje się pragnienie zbawienia. Wszyscy są biednymi, nieszczęśliwymi, budzącymi uśmiech sympatii, grzesznikami."

"Martwe miasto i inne opowiadania" - Icchok Lejbusz Perec

"Wybór dziesięciu opowiadań I.L. Pereca (Podróż w czasie, Jak wyswatano parę, czyli Sore bas Tojwim, Skarb, Jeśli nie wyżej, Światło Chanuki, Z opowieści mełameda Jochanana, Opowiadania, Martwe miasto, Golem) w przekładzie, ze wstępem i posłowiem Belli Szwarcman-Czarnoty"

"Wieczór w Baden-Baden" - Witold Malesa-Boniecki - Austeria

"Wybór opowiadań Witolda Malesy-Bonieckiego, autora m.in. opublikowanego przez Austerię tomu wspomnień o pisarzach i artystach pt. Cienie wśród sosen."

"Kiedy zapada mrok" - Jaume Cabre - Marginesy

Nędzny chłopiec, który buntuje się przeciwko tyranii nauczyciela, morderca, który wyznaje swoje winy przed kolejną ofiarą, najlepszy na świecie złodziej owiec, który przypadkiem zostaje bohaterem, pisarz, który grozi redaktorowi, że popełni samobójstwo, jeśli ten nie wyda jego książki, staruszek przechadzający się po miejscach, w których wybuchła wojna, ojcowska zemsta dokonana na mordercach córki po trzydziestu latach, a także historia tajemniczego obrazu Milleta, którym fascynują się kolejni bohaterowie i w dziwnych okolicznościach znikają... Cabré pisze szokujące historie, które otwierają się na siebie i przenikają wzajemnie – wszystkie dynamiczne, z werwą, nieraz z humorem i nieokiełznaną fantazją.

Kiedy zapada mrok to zbiór opowiadań, które mienią się jak żagwie w ognisku. Niespokojne duchy, które chcą być gdzieś indziej, postacie wyjęte spod prawa, zapachy wywołujące dreszcze, ukłucia ironii, motywy fantastyczne – to wszystko, co sprawiło, że Cabré  stał się jednym z najważniejszych pisarzy europejskich. Jaume Cabré stworzył szkatułkową książkę, w której nie ma zbędnego słowa. To zbiór opowiadań naznaczonych mrokiem i gniewem, ale także ironią, fantazją i zabawą.

"Harda Horda. Antologia Opowiadań" - SQN

"Kiedy kilkanaście kobiet łączy siły, powstają rzeczy wyjątkowe.

Dwanaście niesamowitych historii pełnych nostalgii i grozy. Wyrusz w niezwykłą podróż po zdumiewających światach, w których ludzkość próbuje radzić sobie ze skutkami katastrof spowodowanych przez naturę lub własną ignorancję, gdzie czasem pojawiają się chmury będące portalem do innego uniwersum, a w słowach niewinnej piosenki dla dzieci „Jaworowi ludzie” ukrywa się mrożąca krew w żyłach tajemnica. Pierwsze wspólne dzieło stowarzyszenia Harda Horda. Grupy dwunastu znakomitych i nagradzanych polskich pisarek. Poznaj ich zjawiskową antologię o przekraczaniu granic. Od kobiet dla kobiet. Ale nie tylko. Porywająca lektura dla wszystkich wielbicieli mrocznych klimatów."

"Kociarz" - Kristen Roupenian - Muza

"Kociarz" został przeczytany na stronach "New Yorkera" rekordowe dwa miliony razy, stając się najpopularniejszą opowieścią zamieszczoną w tym prestiżowym magazynie. Opowiadanie dało początek zbiorowi, który uznano za najważniejsze amerykańskie wydarzenie literackie roku. To prawdziwa proza XXI wieku, która w ciągu zaledwie jednej nocy została największym wiralowym fenomenem literackim w historii. To realizm magiczny w dobie mediów społecznościowych. To portret pokolenia w skondensowanej formie.

"Kociarz" to dwanaście opowiadań składających się w panoramę naszych czasów. To opowieści o pożądaniu i wstręcie, seksie i samotności, zagubieniu i poczuciu winy w erze Instagrama, Tindera i #MeToo. To literatura minimalistyczna, choć – paradoksalnie – napisana z rozmachem. Właśnie dlatego stała się najpopularniejszym wiralowym tekstem literackim XXI wieku i zdobyła dwa miliony czytelników w internecie. Teksty wywołują wiele emocji: fascynują i odstręczają, oburzają i podniecają, przerażają i zachwycają, nie pozostawiając miejsca na obojętność."

"Opowiadania japońskie" - Akutagawa Ryunosuke, Nakajima Atsushi - Siedmioróg

"Ryūnosuke Akutagawa i Atsushi Nakajima należą do najwybitniejszych autorów japońskich XX wieku. W Opowiadaniach japońskich prezentujemy czytelnikowi polskiemu kilka najznakomitszych opowiadań jednego i drugiego pisarza. Du Zichun i Chrystus z Nankinu autorstwa Akutagawy oraz Opowieść o mistrzu, Kronikę górskiego księżyca, czyli o poecie, który został tygrysem, Człowieka byka i Ucznia Konfucjusza autorstwa Nakajimy. Wyboru opowiadań przekładu z języka japońskiego i opracowania przypisów dokonał wybitny znawca literatury japońskiej, profesor nowożytnej historii Japonii na Uniwersytecie Kyushu Sangyo, Krzysztof Szpilman."

"Historie podniebne" - Jakub Małecki - SQN

"Historie podniebne to siedem kameralnych opowieści. Siedem ballad o miłości, oddaniu, lęku przed stratą. I o próbach zrozumienia tych, których kochamy, a którzy często pozostają boleśnie obcy. Małecki to mistrz krótkiej formy. O sprawach najtrudniejszych opowiada subtelnie, z prostotą i ujmującym zrozumieniem dla ludzkiej ułomności. Jego proza porusza w duszy najczulsze struny. Oswaja z tym, co nieuniknione, i przynosi ukojenie"

"Dama Pikowa. Wybór prozy" - Aleksander Puszkin - WAB

"Dama pikowa" autorstwa Aleksandra Puszkina wybitnego rosyjskiego pisarza i przedstawiciela romantyzmu, zaliczana jest do literatury kobiecej.

Herman, młody inżynier, syn zruszczonego Niemca, jest zafascynowany grą w karty. Często siada przy stoliku, obserwując graczy przez całe noce. Sam zachowuje dystans, nie bierze kart do rąk, aby - jak mawia - nie ryzykować tego, co niezbędne, w nadziei osiągnięcia tego, co zbyteczne. Rezerwę i rozsądek zachowuje jednak do czasu. Zasłyszana anegdota o trzech wygrywających kartach rozpala jego wyobraźnię, sprawia, że za wszelką cenę chce posiąść tajemnicę owego fortelu, tajemnicę starej hrabiny, Anny Fiedotowny. Hrabina ma wychowanicę, Lizę. Za jej pośrednictwem Herman chce dotrzeć do hrabiny..."

"Człowiek z kowadłem" - Dariusz Muszer - Forma

W opowiadaniach ze zbioru Człowiek z kowadłem, Dariusz Muszer poszukuje przyczyn kryzysu europejskiej tożsamości. Realia polsko-niemieckie opowiedziane zostały ze swobodą znawcy tematu: ich bohaterowie utknęli w pułapkach braku przynależności, obcości, alienacji. Niemcy wyobcowani w Niemczech, Polacy wyobcowani w Polsce, wszyscy zapętleni w antagonizmie oczekiwań i rzeczywistości. Muszer z cierpkim humorem eksploruje pułapki, które ludzie zastawiają sami na siebie. I świetnie się to czyta."

Passacaglia - Sławomi Wernikowski - Forma

"Passacaglia to zbiór siedmiu debiutanckich, na wskroś współczesnych opowiadań o niezwykle skomplikowanych relacjach międzyludzkich; historii w różnych klimatach i nastrojach – od ckliwego romansu do nietypowej historii kryminalnej, od rozliczeń z trudnym dzieciństwem po zmagania z niełatwą dorosłością. Czytelnik otrzymuje kawał dobrej, niebanalnej prozy, która trzyma w napięciu oraz iskrzy emocjami. Jej bohaterami są ludzie niepogodzeni ze sobą, nieumiejący znaleźć swojego miejsca w zbyt skomplikowanej rzeczywistości.
Atutem tych utworów są błyskotliwe dialogi, w których ujawnia się bolesna prawda o przerażającej samotności człowieka w XXI wieku, niewybaczonych krzywdach i nierzadko braku nadziei na jakiekolwiek skuteczne porozumienie się. Opowiedzianych historii nic nie łączy – ani czas, ani miejsce, ani zdarzenia. Mogły się wydarzyć gdziekolwiek, kiedykolwiek i być może faktycznie się wydarzyły, a jeśli nie – jeszcze mogą się wydarzyć."

Rzeźnik z Niebuszewa - Jarosław Błahy - Forma

"Rzeźnik z Niebuszewa to swoista odyseja grozy. Błahy misternie łączy ze sobą literaturę konfesyjną, autobiograficzną oraz filozoficzną i niczym zręczny akrobata żongluje trzema rodzajami literackimi. Faktografia błyskotliwie miesza się tutaj z eseistycznymi talentami autora. Ten nietuzinkowy zbiór tekstów, który jest właściwie minipowieścią, fascynuje, wciąga i skrajnie przeraża. Błahy w sposób bezczelny i prowokacyjny łamie literackie schematy, oferując czytelnikom dużo więcej. W efekcie powstało dzieło wyjątkowo transgresyjne, które odważnie, bez żadnej autocenzury, sięga w głąb mroków ludzkiej duszy oraz pokazuje irracjonalny i niemal nieuchwytny charakter zła. Autor obsesyjnie powraca do szczecińskiej dzielnicy Niebuszewo, miejsca okrytego złą sławą i nieustannie pobudzającego wyobraźnię mieszkańców miasta. W książce nierzadko występują prozaizmy i ostre wulgaryzmy, ale są one konieczne, albowiem tylko w taki sposób można wiarygodnie oddać język ludzi z nizin społecznych oraz bunt wobec patologicznej rzeczywistości. Tytułowy Rzeźnik staje się poręczną metaforą bestii, tkwiącej w każdym z nas. Pojawiające się pod latarnią widmo legendarnego mordercy, odsłania również palimpsestowy charakter słynnej dzielnicy, w której nakładają się naznaczone traumami polska i niemiecka historia. Autor proponuje czytelnikom wstrząsającą podróż przez wewnętrzne piekło, trudny do zniesienia fetor rozkładu i śmierci, jednak na końcu tej budzącej grozę peregrynacji można osiągnąć katharsis."

"Czasy i obyczaje. Wariacje biograficzne" - Andrzej Turczyński - Forma

"Najpierw odczuwa delikatne muśnięcie ulotnego wrażenia, które momentalnie przeistacza się w pewność, że ma w głowie cały świat ze wszystkimi jego fenomenami, ich atrybutami i aspektami, świat w którym przebywa jako jedyny mieszkaniec. Aby móc wyruszyć z tego osobnego od wszystkiego miejsca, potrzebuje niewiele, wystarczy łódź utworzona z gęstego cienia gawroniego skrzydła, padającego na kartkę papieru, na tę niespełnioną do końca równinę, tonącą w zawoju mgły i przeczucie jakiegoś, gdzieś istniejącego, życzliwego mu brzegu rzeki ze stopą wody pod nadwerężonym kilem, a jej płytki i płaski nurt sam poniesie go śpiącego w ciemnej łodzi ku wydmom zapomnienia, ku trzcinom znieruchomiałym w szklistym blasku lodowatego zimna wschodzącej Gwiazdy Porannej. I wtedy okazuje się, że w swoim świecie nie jest osamotniony, że obok ujawnia swoją obecność zwykle niewidzialny nocą jego rodzony cień. I już czuje się raźniej, choć też odczucie to podszywa niepokój omal niezauważalny, być może podobny temu, jaki mógł odczuwać Abel, widząc nadchodzącego ku sobie brata Kaina. Jednocześnie zdaje sobie sprawę, nawet wie, że jego towarzysz to figura czasu postrzeganego w jego linearności, lecz i kolistości, ale także tego znieruchomiałego w nieustannie teraźniejszej chwili, która poddana fragmentacji staje się zalążnią życia, tworzywem historii, korzeniem narracji. Rozumie, że ów niepokój sięga czegoś bardziej pierwotnego niż ten, doświadczany przez Abla, gdy spoczął na nim cień brata, i jest to Adamowe okamgnienne przeżycie obecności siebie samego jako repliki, choć nie w pełni z nim tożsamej, może nie wadliwej, ale różnej w drobnych, nieistotnych szczegółach. Jeśli nawet ów cień ma naturę żeńską, to współtworzy zgodność podobną bardziej do rymu męskiego niż żeńskiego, i myśl ta zadowala go, pozwalając skoncentrować się na samej podróży Rzeką Atramentową."

"Doktor Bianko i inne opowiadanie" - Maciek Bielawski - Książkowe Klimaty

Druga książka Maćka Bielawskiego, autora, który dotąd publikował między innymi w magazynie „Ha!art” oraz „Wysokich Obcasach” (wyróżnienie w konkursie na opowiadanie Moja droga). Bielawski zadebiutował dobrze przyjętymi przez krytykę Twardymi parapetami (2016), jest też laureatem nagrody głównej w konkursie na najlepsze opowiadanie organizowane przez Międzynarodowy Festiwal Opowiadania. W mijającym roku nagrodzony tekst – Koziołek – (który również wejdzie do przygotowywanego zbioru) trafił na sceniczne deski w reżyserii Marty Streker, dramaturgię inscenizacji przygotowała Agnieszka Wolny-Hamkało.

W prozie Bielawskiego stykamy się ze światem widzianym w mikroskali, z czułością i empatią, która pozwala narratorowi pokazać bohaterów bez wszechobecnego dydaktyzmu czy błyskawicznej, i w związku z tym często niesprawiedliwej, oceny. Bielawski jest uważnym słuchaczem, który wiedzie czytelnika w zupełnie inną stronę, niż się spodziewamy.  Z premedytacją wycisza dramaty, a poprzez dobór tematyki: codzienność, prowincjonalność - niejako zachęca do pozostawania na uboczu.

"Letnie przesilenie" - Svetislav Basara - Książkowe Klimaty

Prozaik serbski Svetislav Basara ogłosił debiutancki tom opowiadań Priče u nesajanju (Opowiadania w zaniku, 1982), mając niecałe lat trzydzieści, najnowszy tom – w 2016 roku. Forma opowiadania jest stale obecna w jego twórczości, a krytyka serbska nazywa go mistrzem gatunku. Nie bez racji podkreśla się też pokrewieństwo prozy Basary z dziełami Gombrowicza, zwłaszcza z Kursem filozofii w sześć godzin i kwadrans. Na pozór lekkie i swobodne, utwory serbskiego pisarza są dość wyraźnie podszyte filozofią. Jego utwory przetłumaczono m.in. na język angielski, francuski, włoski, niemiecki i węgierski.
„Postmodernistyczną” prozę Basary przenika pomysłowy humor, bywa ona groteskowa i satyryczna, absurd spotyka się w niej z mistyfikacją; autor zabawnie potrafi kpić z konwencji literackich, a właściwie z wszelkich konwencji, a czyni to przybierając rozmaite miny („gęby”). Nie ma u niego pozy, broń Boże wzniosłości, nawet ukrytego dydaktyzmu, za to w jego dziełach znaleźć można wiele humoru czy drwiny. Basara nie jest przy tym wesołkiem, przeciwnie – jest najzupełniej poważny

"Belfast noir" - Claroscuro

"Belfast Noir to jeden z lepszych tomów w godnej podziwu serii noir o miastach… Wszystkie historie są nadzwyczajne. Po tę książkę powinien sięgnąć każdy, kto lubi noir, historię, współczesną literaturę irlandzką lub po prostu doskonałą prozę."

reviewingtheevidence.com

"Lektura Belfast Noir to prawie jak zwiedzanie Belfastu"

Journey of a Bookseller

"Zdaję sobie sprawę, że czytelnicy oskarżą mnie o przesadę, ale zapewniam, że nie przesadzam: to jest najlepszy zbiór opowiadań, jaki przeczytałam od lat. Belfast Noir jest wspaniale zredagowany – każda historia wybrzmiewa specyficznym, wyrazistym głosem. Ta antologia przemierza belfaski krajobraz powiązań, waśni i poplamionych krwią miejsc w całkowicie nowy sposób, nadając całości życia poprzez wyostrzenie detalu.

bookshopsantacruz.com"

"Gigusie" - Jakub Michalczenia - Korporacja Ha!art

"Jakub Michalczenia ma znakomity zmysł obserwacji, co dla prozaika realisty jest ogromnie istotne. Świat, który opisuje, jest prawdziwy i wiarygodny, czytelnik nie ma wątpliwości, że to wszystko prawda, że tacy ludzie istnieją i takie jest ich życie.

Kazimierz Orłoś 

To nie wschodniopruskie Korschen i nie PRL-owskie Korsze – węzeł kolejowy zatrudniający 1500 osób – tylko swojskie Korszakowo – realna forma bytu mazurskiego miasteczka w rzeczywistości nowego tysiąclecia. Już nie transformacyjnej, bo ta przeszła w takim pędzie, że nie pozwoliła nikomu na aktywny udział; wykpiła też tych, którzy mieli chwilowe złudzenie sprawczości. To post-transformacja, gdzie dzieci zbyt szybko wyrastają, a dorośli masowo dziecinnieją. Gdzie wszystko jest śmietniskiem – przemysłowym, ekologicznym, społecznym. Gdzie rozgrywają się banalne mikrohistorie, których narracje prowadzą donikąd. Rzeczywistość już nawet nie skrzeczy, tylko milczy, niekiedy wykrzywiona przykrym grymasem zażenowania. Na takiej równinie nie ma miejsca na najmniejszą wzniosłość: mityczna bezludna wyspa okazuje się być gołym tyłkiem, na którym może jedynie pojawić się człowiek z brązu.

Artur Sobiela "

"Dropie" - Natalka Suszczyńska - Korporacja Ha!art
 
"W Polsce, w której wysokie czynsze, niskopłatna posada w bankomacie, gadające ptaki, uchodźcy z krajów Beneluksu oraz psy upijające się w tawernach są na porządku dziennym, dziewczyna o refleksyjnej naturze mierzy się z wejściem w dorosłość. Czy wyjdzie z tego cało? Czy chomik-jasnowidz poda jej pomocną łapkę? I kto w rzeczywistości czyta wasze CV oraz czy czasem warto trochę nazmyślać?
***
„Dropie” to opowieść o prekariacie – klasie społecznej spod znaku ciągłej niepewności jutra. Panteon bohaterów to ludzie z szafy, z antresoli, ze śmietnika i z psiej budy. Jedni zamieszkują kioski, inni koczują w piwnicach, lasach i rowach. Wypełniają sobą każdą dostępną przestrzeń. Pracują w bankomatach, sprzedają zepsute zapiekanki albo tworzą posthipisowaskie komuny, w których panują bardziej faszystowskie zasady, niż w państwie totalitarnym. Z jednej strony autorka korzysta z gatunku science fiction, z drugiej – ewidentnie tworzy mitologię o pokoleniu umów śmieciowych. To, co na samym początku wydaje się przypominać literacki mockument nagle zaczyna brzmieć bardzo znajomo.
Joanna Ostrowska"

"Opowieści niesamowite 2. Literatura rosyjska" - PIW

"Tom drugi serii gromadzi to, co najbardziej niesamowite w prozie rosyjskiej. Klasyczni autorzy: Michaił Arcybaszew, Walery Briusow, Anton Czechow, Fiodor Dostojewski, Nikołaj Gogol, Władimir Titow, Michaił Lermontow, Nikołaj Leskow, Aleksandr Puszkin, Aleksy K. Tołstoj, Iwan Turgieniew; znakomici tłumacze: Irena Bajkowska, Natalia Gałczyńska, Paweł Hertz, Maria Leśniewska, Seweryn Pollak, René Śliwowski, Jerzy Wyszomirski. Jak pisze w posłowiu Maciej Płaza: „Rosyjskie opowieści niesamowite jak mało które utwory tego gatunku lubią być właśnie opowieściami; czytamy je, zwłasz­cza te najwcześniejsze, głównie uchem, słyszymy, jak tętni w nich jeszcze żywioł ludowej ględźby. O czym zaś przez wieki ględziło się po futorach w okrutne zimowe noce, przy słabym świetle pieca i łojowej świeczki? […] Dwie były głów­ne pokusy, które wiodły Rusina do złego: chciwość i żądza”


"Kamień w lustrze. Antologia literatury chińskiej XX i XXI wieku" - PIW 

"We wstępie do niniejszej Antologii profesor Lidia Kasarełło posłużyła się metaforą owoców, często o gorzkim i cierpkim smaku, które „zazwyczaj lśnią jak wypolerowane lustra, odbijając refleksy otaczającego świata, choć nie brak wśród nich matowych i groteskowych form”. Ten doskonały obraz oddaje zarówno złożoność rzeczywistości chińskiej XX i XXI wieku – z całym ogromem i gwałtownością zachodzących w niej przemian ‒ jak i charakteru prezentowanych tu utworów. Pastoralna liryczność sąsiaduje tu z niestroniącą od wulgaryzmów ironią, konwencjonalna nowela z surrealistycznym obrazem, wzruszenie z oskarżeniem, przesycone czułością wspomnienia z brutalną wizją psychicznego okaleczenia.
Mierząc się z trudnością zbudowania poprawnej reprezentacji całego bogactwa chińskiej literatury tego okresu wybraliśmy autorów cenionych i nagradzanych, choć w różnym stopniu znanych. Całość rozdzieliliśmy na utwory prozy narracyjnej, poezję i dramat, choć tych pierwszych jest najwięcej – od form krótkich po bardzo długie, mogące uchodzić za minipowieści.

Każde z tych luster odbija inny obraz, a wszystkie – chcemy czy nie ‒ na długo zapadają w pamięć i zostają pod powiekami. Autorzy: Shen Congwen, Qian Zhongshu, Mu Shiying, Shi Tiesheng, Wang Xiaobo, Yu Hua, Su Tong, Yan Ge, Han Shaogong, Can Xue, Zhang Chengzhi, Oser, Xu Zhimo, Wen Yiduo, Gu Cheng, Zhou Lunyou, Xi Chuan, Yi Sha, Sun Wenbo, Ge Mai, Meng Jinghui."

"Madame zero i inne opowiadania" - Sarah Hall - Pauza

"Madame Zero i inne opowiadania to premierowy wybór prozy wielokrotnie nagradzanej brytyjskiej pisarki Sarah Hall. Niezwykły zbiór zmysłowych, czasem mrocznych opowiadań, które rozgrywają się w zaskakujących krajobrazach – wiejskich, przemysłowych, psychologicznych – nieustannie rezonujących niepokojem. Czy akcja toczy się podczas apokaliptycznej burzy, na lokalnym basenie czy w sali operacyjnej, opowiadania Hall zamieszkują głęboką krainę między naturą a miastem, codziennością a surrealizmem, ludźmi a zwierzętami."

"Nie mam własnego imienia. Opowiadania" - Tu Hua -  Dialog

"Zdecydowaną większość opowiadań zamieszczonych w tym zbiorze można określić jako realistyczne, w tym sensie, że opisują rzeczy, które „mogłyby się zdarzyć” w zwykłym życiu. Część z nich to krótkie, zwięzłe migawki z codziennego życia we współczesnych Chinach, ukazujące momenty mniej lub bardziej dramatyczne, zaskakujące albo zabawne, potraktowane czasem z nostalgią, czasem ze współczuciem, a czasem z ironią.Są też dwa opowiadania, w których Yu Hua całkowicie odchodzi od realizmu treści i formy. Dla polskiego czytelnika opowiadania Yu Hua mają wartość dwojaką. Są dla nas wprowadzeniem do Chin widzianych od wewnątrz w ich codziennym wydaniu, w tym, co w nich wspólne z naszą codzienną rzeczywistością, i w tym, co w nich odmienne. Po drugie zaś, są po prostu dobrą, interesującą literaturą, przemawiają zatem językiem wspólnym dla całego świata."


"Siedmiopiętrowa pagoda. Antologia opowiadań współczesnych pisarzy chińskich" - Dialog

"Samotna, stara pagoda – jedyna pozostałość po dawnych czasach, wypełniająca nieznośną ciszę melodyjnym dźwiękiem dzwonków – do czasu… Tajemnicze zgony gołębi w zasnutym smogiem Pekinie. Niezwykła przyjaźń starej śpiewaczki operowej i ubogiego chłopca, doniosła rola zupy z kiszonki na zachodniochińskiej wsi, codzienne bolączki nocnej zmiany komisariatu policji oraz rozwiązanie zagadki, jak też można zasłużyć sobie na przydomek „Zdechł Ptak”. Te i inne, niezwykle różnorodne wątki znajdziemy w niniejszym tomiku, zawierającym perełki spośród współczesnych opowiadań chińskich, stworzone przez czołowych pisarzy Kraju Środka. To niezwykła podróż przez różne zakątki Chin – nowoczesnych, a jednak wciąż tak tradycyjnych."


"Kroniki ukrytej prawdy" - Pere Calders - Biuro Literackie 

"Zbiór pełnych absurdu oraz delikatnego humoru, zarazem błyskotliwych i mrocznych opowiadań jednego z najwybitniejszych pisarzy katalońskich XX wieku. Rzeczywistość Caldersa jest zakrzywiona jak w malarskich iluzjach optycznych, gdzie przestaje się rozróżniać banalny szczegół codzienności, profetyczną wizję i kadr z sennego koszmaru. Prawda bawi się tu z czytelnikiem w chowanego, wywołując na przemian reakcje śmiechu i strachu. Ukazujące się w 25. rocznicę śmierci Caldersa Kroniki ukrytej prawdy z 1955 roku w tłumaczeniu Anny Sawickiej to pierwsza książka tego autora w Polsce. "


"Mapa Anny" Marek Šindelka - Afera
 
"Drugi zbiór opowiadań czeskiego mistrza krótkiej formy, dwukrotnego laureata Magnesia Litera, Marka Šindelki, znanego już u nas z książki Zostańcie z nami.
Autor koncentruje się na niebezpiecznych, wygasłych lub zepsutych relacjach, głownie między kobietą a mężczyzną. Dziesięć znakomitych tekstów łączy wspólny klucz i charakterystyczna dla autora zabawa słowem."




"Bogowie pokazują klaty" - Bill Gaston - Marginesy

"Ośmioletnia wychowanka szkółki niedzielnej drży na myśl, że Jezus żyje i może kryć się w najzwyklejszych przedmiotach. Kierowniczka oddziału bankowego po każdym orgazmie zapada w niepokojący sen, pełen osobliwych wizji. Początkujący poeta bez centa przy duszy nęka zajadłymi wierszami nieuczciwego sprzedawcę samochodów. Odrzucony kochanek po dwóch dekadach odnajduje dawną partnerkę na drugim brzegu kontynentu, by wręczyć jej nietypowy prezent.

W dziewiętnastu opowiadaniach – wybranych specjalnie dla polskiego czytelnika – Gaston sprawnie miesza rejestry i garściami czerpie z różnych tradycji: gotyku amerykańskiego południa, realizmu spod znaku Alice Munro czy minimalizmu Raymonda Carvera.

W tych przesyconych dziwacznym humorem, pozornie lekkich i błyskotliwych opowieściach czyha niejedna pułapka. Zagubieni bohaterowie po omacku szukają odpowiedzi na fundamentalne pytania. Bywają samotni, niezrozumiani, uparci, czasem absurdalni. W swojej groteskowości są jednak przejmująco ludzcy, a nawet niebezpiecznie znajomi."

"Ścieżki wyobrażeń. Rozstaje" 

"Fantastyka na rozstajach – czy może raczej w „Rozstajach”, bo o antologię przecież chodzi – nie ma nic wspólnego z fantastyką zagubioną. To literatura poszukująca, świadoma celu, w którym zmierza. Skręcamy na wschód w stronę przewrotnego fantasy czy może na zachód, w stronę twardego SF? W kierunku literackich eksperymentów czy raczej trzymamy się tradycyjnego stylu? Zaręczam, że żadna z tych dróg czytelników nie rozczaruje.

Anna Kańtoch

Temat „Rozstaje” naturalnie przywodzi na myśl konkretny rodzaj opowieści i kiedy siadałem do czytania opowiadań, które ostatecznie znalazły się w tym zbiorku, obawiałem się właśnie ich fabularnej jednorodności. Na szczęście – bardzo się myliłem. Mnogość podejść do zadanego tematu zdecydowanie pokazuje, z jak kreatywnymi, dojrzałymi twórcami mamy do czynienia.

Michał Cholewa"

"Kwaśne pomarańcze" - Eden Oskar

"Tytułowe kwaśne pomarańcze symbolizują los człowieka, który przeżywa sporo momentów niekoniecznie dobrych i „słodkich”. Tymczasem właśnie te niedobre „kwaśne pomarańcze”, których w życiu czasami tak wiele, mają największą moc kształtowania charakterów.
W opowiadaniach autor przedstawia różne historie z życia – od czasu dzieciństwa do wieku męskiej dojrzałości – które stają się tłem do rozważań na temat ludzkiego losu, szczególnie stosunku jednego człowieka do drugiego, czasu, jaki chcemy sobie wzajemnie poświęcić, i tego, czego poszukujemy w osobie, która ma być naszym towarzyszem w tej drodze na ziemi. Pomimo ich nieraz smutnego wydźwięku historie te są jednak gdzieniegdzie przyprawione zdrową szczyptą komizmu bądź niekiedy przybierają wręcz formę groteski. 

"Magiczne światło miasta" - Wojciech Chmielewski - Arcana

Najnowszy zbiór opowiadań Wojciecha Chmielewskiego jest fascynującym portretem współczesnego miasta i jego zwyczajnych na pozór mieszkańców. Miasto przypomina tu labirynt, w którym krążą bohaterowie, błądząc, szukając, często upadając, ale czasem też znajdując jakieś światło, które daje im wolność i nadzieję. Chmielewski jest wnikliwym obserwatorem tego świata, bywa brutalny i okrutny w swoich opisach i diagnozach, ale przecież nigdy nie opuszcza go miłosierdzie dla jego bohaterów i ich skomplikowanych losów. Magiczne światło miasta zamyka przejmujący hołd dla Marka Nowakowskiego, który jest chyba adresatem, ale także patronem tej książki, zrodzonej z miłości do Warszawy. Tom potwierdza, że Chmielewski jest obecnie jednym z najważniejszych prozaików polskich.

"Otogizoshi: Księga japońskich opowieści" - Osamu Dazai - Dialog

Fascynująca interpretacja tradycyjnych opowieści japońskich osadzona przez autora w realiach II Wojny Światowej. Uniwersalne historie o uczuciach i zmaganiach z losem opowiedziane są w ciekawy, intrygujący sposób, a stare opowieści nabierają nowego sensu w obliczu wojennej tragedii. „Otogizōshi. Księga japońskich opowieści” to świetny przykład na książkę, która pozostając na wskroś „japońska” przemawia również do zachodniego czytelnika.

"Fikcje" - Jose Luis Borges - PIW

„Każde opowiadanie Borgesa jest obietnicą i – jak każda obietnica – budzi nadzieję, a zarazem wywołuje zwątpienie. Żaden inny pisarz w całej literackiej historii świata i światowej historii literatury nie potrafił z równą łatwością mamić czytelników rozkosznymi wizjami raju przyjmującego postać nieskończonej biblioteki, w której jest miejsce dla wszystkich tekstów, czyli wszystkich istnień.
[…] Fikcyjne biblioteki Borgesa uwodzą tak bardzo, gdyż wyzwalają podobne pragnienie i wskazują potencjalną drogę wiodącą ku jego spełnieniu. Wędrujemy po tekstowym labiryncie, niecierpliwie odczytując kolejne zdania. Jeśli miotamy się przy tym między nadzieją a zwątpieniem, znaczy, że wciąż żyjemy” (Grzegorz Jankowicz)

"Dom kłamczuchów. Opowiadania wybrane" - Dezso Kosztolanyi - PIW

„Nieuchwytny, wielobarwny niczym tęcza” Dezső Kosztolányi, węgierski mistrz nowelistyki - ­o którym Sándor Márai pisał w 1958 roku: „Niektóre z nowel wstrząsające. Wielkość Kosztolányiego przewyższa wszystko, co do tej pory czytałem z literatury amerykańskiej. A tu nigdy nie opublikowano ani jednej linijki” - opowiada o zwykłych ludziach, których znamy, choć w istocie nie znamy. Ich historie rozgrywają się przed blisko stu laty, opowiedziane są jednak tak nowocześnie, bez zbędnych słów, że czytamy je tak, jakby się działy dziś. Motywem spajającym tom opowiadań jest ukazana na wiele sposobów kwestia naszego niełatwego stosunku do prawdy.



"Wyżej podnieście strop, Cieśle. Seymour: Wprowadzenie" - J.D. Salinger - Albatros

Dwa opowiadania połączone postacią Seymoura – najstarszego z rodzeństwa Glassów, znanych z innych utworów Salingera, m.in. Franny i Zooey.
Wyżej podnieście strop, cieśle. Buddy Glass, narrator opowiadania, bierze urlop, by uczestniczyć w ceremonii ślubnej brata – Seymoura. Podróż gości weselnych niespodziewanie się wydłuża, co daje Salingerowi okazję do wnikliwej analizy osobowości opisywanych przez Buddy’ego postaci, ale także do zagłębienia się w psychikę narratora, który od zawsze żył w cieniu wybitnego brata.

Seymour: wprowadzenie. Buddy, po samobójczej śmierci brata, Seymoura, w 1948 roku, próbuje opisać całe spektrum jego zainteresowań, od fascynacji buddyzmem, przez filozofię zen, po haiku – japońskie krótkie formy poetyckie.

 "Franny i Zooey" - J.D. Salinger - Albatros

Dwa opowiadania o najmłodszych z siedmiorga rodzeństwa Glassów, które pojawia się także w innych utworach Salingera, m.in. Wyżej podnieście strop, cieśle, Seymour: wstęp, Dziewięć opowiadań.
Ta niezwykle inteligentna dwójka – teraz już dorosła – od dziecka była kształtowana – czy też raczej zniekształcana – przez silny wpływ dwóch starszych braci: Seymoura i Buddy’ego.

Wzajemnie uzupełniające się opowiadania Franny i Zooey koncentrują się na kryzysie egzystencjalno-religijnym Franny, który doprowadza ją do załamania. Pozostali członkowie rodziny, a przede wszystkim Zooey, próbują jej pomóc, a ich dyskusje rodzinne to wspaniała uczta intelektualna.

"Dziewięć opowiadań" -  J.D. Salinger - Albatros

Antologia krótkich form prozatorskich autora Buszującego w zbożu, jednego z najważniejszych pisarzy amerykańskich XX wieku.
Wydana po raz pierwszy w 1953 roku książka zawiera dwa z jego najsłynniejszych opowiadań – Idealny dzień na ryby (1948) i Opowiadanie dla Esme (1950).
W pierwszym Salinger opisuje ostatni dzień życia cierpiącego na zaburzenia psychiczne młodego człowieka, Seymoura Glassa, który podczas wakacji z żoną spotyka czteroletnią Sybil, opowiada jej mistyczną historię, a następnie popełnia samobójstwo.



"Niepotrzebna broń" - Horace Browne Fyfe - Stalker Books

Siedemnaście opowiadań składających się na ten tom reprezentuje typowe dla twórczości H.B. Fyfe'a style i tematykę. Humor, puenta, nakreślone prostą kreską postaci.
Kontakt z obcymi, eksploracja dalekich planet, kolonizacja międzyplanetarna, życie zwykłych ludzi w statkach, habitatach i stacjach kosmicznych. Mógłby ktoś powiedzieć - klasyka. Tak, bo to jest właśnie klasyka, kwintesencja pięknych lat powstawania science fiction - pewność, że przeznaczeniem człowieka jest kosmos, postęp naukowy, ale i świadomość, że człowiek pomimo tego się nie zmieni. Zachowa swoje zalety i przywary nawet w odległej przyszłości.
Czyta się te opowiadania z nostalgią, bo wszystko się zgadza - mamy postęp naukowy, niezmienność człowieka, tylko tego kosmosu nadal brak.

"Opowiadania wszystkie" - Clarice Lispectro - W.A.B.

"Pierwsze polskie wydanie opowiadań legendarnej latynoamerykańskiej pisarki zwanej „wielką czarownicą literatury brazylijskiej”!
Ceniona powieściopisarka skupia się w swoich opowiadaniach na codzienności, opisując ludzi, którzy na pozór otoczeni rodziną, w dalszym ciągu czują się osamotnieni. Clarice skupia się przede wszystkim na kobietach – zmysłowych, sensualnych, których pociągają mężczyźni inteligentni, a z drugiej strony osamotnionych, wyobcowanych, na skraju załamania nerwowego. Bohaterki brazylijskiej powieściopisarki nieustannie walczą z przytłaczającymi ich mieszczańskimi konwenansami oraz próbują pogodzić życie gospodyni domowej z próbą zachowania własnej niezależności i indywidualności."

"Grand Union" - Zadie Smith - Znak

"Pierwszy pełny zbiór opowiadań bestsellerowej pisarki.
Każdy z nas kocha inaczej.
Każdy z nas myśli w inny sposób.
Każdy z nas widzi co innego.
Każdy niesie swoją opowieść. Chłopczyk, który występuje z rodzicami w teatrze lalek. Transseksualista poszukujący gorsetu idealnego. Kobieta, która znalazła w sobie siłę, by odejść od kochającego męża. Zadie Smith dostrzega ich wszystkich, po mistrzowsku łącząc przenikliwe spojrzenie z wrażliwością na emocje. W "Grand Union" bez tabu mówi o seksualności, bada potrzebę intymności, poszukuje granic wolności. Balansuje na cienkiej linii między oddaniem a uzależnieniem. Każdy z nas znajdzie w jej opowiadaniach coś, co pozwoli mu odkryć nieznaną jeszcze prawdę o sobie."

"Kamienne posłanie" - Margaret Atwoowd - Wielka Litera 

"Nieznane dotąd w Polsce przewrotne opowiadania autorki Opowieści Podręcznej.
W czasie burzliwej zimowej nocy na ratunek owdowiałej pisarce przychodzi jej zmarły mąż. Starsza pani, która cierpi na zespół Charlesa Bonneta postanawia się rozprawić z małymi ludzikami, których wszędzie widzi. Cierpiąca na chorobę genetyczną kobieta jest brana za wampira, a zabójczyni czterech mężów wreszcie nadarza się okazja, by zemścić się na mężczyźnie, który zranił ją jako pierwszy.
W dziewięciu opowieściach Margaret Atwood zapuszcza się w krainę cieni, gdzie prowadzi z czytelnikiem inteligentną grę, mieszając czarny humor ze śmiertelną powagą. Pokazuje ciemne, ale też groteskowe strony ludzkiej natury."

"Papuga i ratlerek" - Michał Głowiński - Wielka Litera

"Opowiadania Głowińskiego pokazują, że  tak głębokie zaangażowanie w rejestrowaniu świata dziś już się nie zdarza w literaturze. W jego tekstach ożywają dawni nauczyciele akademiccy, koledzy z roku, profesorowie czy przypadkowo spotkani przechodnie. Twórczym impulsem do snucia historii może stać się wycinek prasowy, spotkanie starej znajomej na poczcie czy nowe, zaskakujące użycie słowa w tekście. Żywy, aktywny i wciąż poszukujący intelekt Michała Głowińskiego najdrobniejsze zdarzenie codzienności potrafi umieścić w szerokim kontekście społecznym, historycznym i ludzkim.

Opowieść o wycieczce z koleżanką na daleką Pragę „w czynie społecznym” staje się pretekstem do aktualnej jak nigdy refleksji o przyzwoitości i wstydzie. Wizyta u fryzjera okazuje się być doskonałą okazją do przyglądania się niezmiennej szkodliwości stereotypów. Kiczowaty obraz okładki magazynu wydanego w czasach głębokiego stalinizmu zachęca do odbycia podróży do dawno nieodwiedzanych miejsc. Ale niezmiennie w centrum zainteresowania Głowińskiego pozostaje człowiek – z jego ułomnościami, słabościami i nieoczywistym pięknem. W kinie, w sklepie, przed półką z gazetami – nie przestaje przyglądać się sobie i ludziom z dystansem i życzliwą refleksją.

Zbiór został wzbogacony tekstami o charakterze felietonów i małych esejów, w których znajdziemy rozważania o języku, poezji, jakości współczesnej prozy, a nawet architekturze. Poznajemy w nich Głowińskiego jako pełnego dystansu do siebie akademika, a przy tym czujnego humanistę, sprawnego obserwatora i niezastąpionego komentatora."

"Ogród do składania" - Joan Aiken - Dwie Siostry

Harriet i Mark Armitage’owie wiodą życie zwyczajnego rodzeństwa z małego angielskiego miasteczka. Ale tylko przez sześć dni w tygodniu. Bo w poniedziałki…
W poniedziałki muszą radzić sobie z czarownicami, duchami i goblinami. W ich ogrodzie pojawia się jednorożec, dom zostaje zarekwirowany na potrzeby młodych magików, w szafce na bieliznę z jaja wykluwa się gryf. Rodzice zmieniają się w biedronki, a młodszy brat – w słonia. Pod drzwiami czatują boginie zemsty, a guwernantka widmo odpytuje z niewidzialnych podręczników.
Wszystko to za sprawą życzenia, które kiedyś wypowiedziała ich mama. Dzięki niemu z rodziną Armitage’ów nie będziecie się nudzić nigdy – nie tylko w poniedziałki.
Opowiadania z tomu "Ogród do składania" należą do najważniejszych w twórczości Joan Aiken, wybitnej brytyjskiej autorki literatury dziecięcej. Pierwsze z nich napisała, gdy była nastolatką, ostatnie oddała do druku krótko przed śmiercią. W 2008 roku wszystkie ukazały się w wydaniu zbiorowym – pod tytułem, który sama wybrała. Nieskrępowana wyobraźnia i poczucie humoru pisarki sprawiają, że perypetie tej nietypowej rodziny wciągają i bawią, przejmują grozą i wzruszają czytelników w każdym wieku."

"Biblia i inne historie" - Peter Nadas - Biuro Literackie

"Biblia i inne historie Pétera Nádasa daje początek wątkom obecnym w najbardziej znanej, przetłumaczonej na ponad 20 języków Pamięci.

Powrót do dzieciństwa i Węgier z lat 50. daleki jest od tonu powieści o nastolatkach, i chociaż nie stanowi jeszcze rozliczenia z „gulaszowym komunizmem", to pokazuje świat, którego okrutne reguły muszą budzić w dorastającym bohaterze sprzeciw i burzę ambiwalentnych emocji. Biblia to – zwłaszcza jak na debiutującego pisarza – proza nadzwyczaj dojrzała, niezwykle sprawna warsztatowo i w zaskakujący sposób wyrafinowana. I choć pozornie autor opisuje banalnie codzienną rzeczywistość, to nic tu nie jest oczywiste ani powiedziane do końca.

"Kości dziecka" - Yi Sang - PIW

Yi Sang (1910-1937) – autor nieznany polskiemu czytelnikowi – jako pierwszy w historii literatury koreańskiej sięgnął po nowatorską technikę strumienia świadomości i podjął próbę wglądu w psychikę jednostki. Narrator jego opowiadań relacjonuje wydarzenia z własnej, subiektywnej perspektywy, przez pryzmat rozszczepionej jaźni, która odziera otaczającą go rzeczywistość z realności i konkretnej formy. Tworzy wycinkowy obraz świata, którego nie rozumie i nie potrafi zdefiniować. Zanurzony we własnym „ja” nie pojmuje działań ludzi go otaczających ani mechanizmów rządzących światem.
Kości dziecka są zbiorem jednych z najdziwniejszych literacko opowiadań (stawiających przed tłumaczem wyjątkowe trudności) z początku XX wieku na Dalekim Wschodzie."

"Znajdź mnie - Andre Aciman - Poradnia K. 

"André Aciman ‒ mistrz intymnych detali i emocjonalnych niuansów, które są materią pożądania, ponownie przenosi nas w scenerię romansu. Trzy opowiadania, trzej bohaterowie, trzy zmysłowe opowieści przepełnione erotyzmem, nostalgią i czułością.
Samuel, starzejący się profesor filologii klasycznej jedzie na spotkanie z synem, Eliem, wziętym pianistą. Przypadkowe spotkanie w pociągu do Rzymu z piękną młodą kobietą odmienia jego życie. Elio przeprowadza się do Paryża, gdzie nawiązuje udaną relację z niemal o dwie dekady starszym mężczyzną. Oliver, dziś wykładowca college’u w Nowej Anglii, mąż i ojciec, planuje długą podróż przez Atlantyk…
Jak tym razem splotą się losy głównych bohaterów?"

"Balladyna" - Czornyj Max, Grzegorzewska Gaja, Małecki Robert, Orbitowski Łukasz, Rogala Małgorzata, Rogoziński Alek, Stelar Marek, Woźniak Marcel - Filia

Balladyna ma wiele oblicz. Raz odcina głowę, bo taki ma kaprys; innym razem potrafi zabić po cichu, a winę zrzucić na kogoś innego. Jest pełna nienawiści i nie przebiera w środkach w dążeniu do realizacji swoich planów. Manipuluje, kłamie, oszukuje, zabija. Zło kusi ją od dziecka. Ma bardzo dobrą pamięć i nie zna litości. Czasem skrywa się pod innym imieniem. Bella, Beata, B., Sandra, Waleria, a nawet Al Bandyn. Nieważne jakie imię by przybrała, prędzej czy później da się ją rozpoznać po charakterystycznej bliźnie na czole.
Jednak nie każdy jest na tyle rozsądny, by zejść jej z drogi.
Ośmiu wybitnych polskich autorów odsłania współczesne oblicze Balladyny!




Ian McEwan „Pierwsza miłość, ostatnie posługi” - Albatros

Zbiór ośmiu opowiadań koncentrujących się na okresie dojrzewania, brutalna opowieść o końcu niewinności.
Z szokującą śmiałością pisarz podejmuje tematy uchodzące za tabu – ocierające się o perwersję relacje seksualne, przemoc prowadzącą do zbrodni, masturbację, kazirodztwo, gwałt. Przybliża czytelnikowi zagmatwany świat ludzkiej psychiki. Jakie są konsekwencje rodzicielskiej nadopiekuńczości? Jak rodzi się moralne zepsucie? Czy morderstwo można popełnić z nudy?



„Niesamowitości” - May Sinclair - C&T

JEJ OPOWIADANIA SZOKUJĄ, FASCYNUJĄ, BUDZĄ ZACHWYT I NIEPOKÓJ...
May Sinclair (1863-1946) była innowatorką nowoczesnej prozy, późnowiktoriańską prekursorką modernizmu w duchu Virginii Woolf.W "Niesamowitościach" (1923) łączy tradycyjną opowieść grozy z odkryciami Freuda i Einsteina.
Dwoje kochanków skazanych na przeżywanie aż po wieczność jałowego romansu... Kobieta-medium zmuszona zmierzyć się z konsekwencjami czynów, jakie popełniła... Ofiara brutalnego morderstwa naigrawająca się po śmierci ze swojego oprawcy...
A umieszczony specjalnie w tym tomie „Pośrednik” (1911) to przejmująca opowieść Sinclair o nieszczęśliwym dzieciństwie i odrzuconej miłości, historia niemal tak pochłaniająca jak te autorstwa sióstr Brontë.

"Szukając gwiazd i inne opowiadania" - Marek Hłasko - Iskry

Wybór opowiadań Marka Hłaski ze wstępem Radosława Młynarczyka, odkrywcy Wilka. Zawiera m.in.: Pamiętasz, Wanda, Trudna wiosna, Umarli są wśród nas, Brat czeka na końcu drogi, Krzyż, Gawęda staromiejska, Amor nie przyszedł dziś wieczorem, Miesiąc Matki Boskiej, Szukając gwiazd, Powiedz im, kim byłem, Opowiem wam o Esther.

W tym roku mija 50 lat od śmierci „polskiego Jamesa Deanaˮ.

"Artysta i inne opowiadania" - Sławomir Mrożek - Noir sur Blanc

Fałszywe papiery dla Lisa? Tablica pamiątkowa, kiedy nic się nie pamięta? Czy Kogut jest antysemitą? Czy szuler powinien przegrywać w karty ze względów humanitarnych? Czy stojąc w kolejce do monopolowego zbliżamy się czy oddalamy od równika? Te i inne paradoksy egzystencjalne rozważają

bohaterowie zbioru opowiadań Sławomira Mrożka.

 

Krótkie opowieści zawarte w dwóch cyklach: "Kogut, Lis i ja" oraz "Nowosądecki, Majer i ja", po raz pierwszy wydane w jednym tomie.

"Opowieści z głębi miasta" - Shun Tan - Kultura Gniewu

Orzeł polujący w hali odlotów, niedźwiedzie na sali rozpraw sądowych, inwazja motyli w centrum biznesowym wielkiej metropolii, członkowie zarządu międzynarodowej korporacji zamienieni w żaby, lisy wędrujące nocą po naszych domach i wiele innych zwierząt umieszczonych przez autora w miejscach zarezerwowanych dla ludzi. Co jest przyczyną tych anomalii?
Najnowsza książka Shauna Tana, autora m.in. „Przybysza”, „Zguby” czy „Opowieści z najdalszych przedmieść”, to dwadzieścia pięć opowiadań, które skłaniają do przemyśleń nad relacją człowieka z innymi stworzeniami, które odsunięte na margines ludzkiego życia domagają się naszej uwagi.

"Opowiadania, felietony, urywki" - Michał Bułgakow - Fundacja Sąsiedzi

Niniejszy wybór utworów dobrze charakteryzuje zarówno twórczości Bułhakowa (Bułgakowa) w latach dwudziestych jak i społeczną, polityczną i bytową przestrzeń, w jakiej żył i tworzył.
Atmosfera, uchwycona i spotęgowana w felietonach Bułgakowa, zasługuje na uwagę: atmosfera dziwnej rzeczywistości, kształtowanej przez biurokrację i ideologię, ale nie ukształtowanej jeszcze do końca i obfitującej w zjawiska, które Bułgakow określał słowem „mistyka”. Niektórzy literaturoznawcy dopatrują się w tej felietonistyce „laboratorium twórczego” Bułgakowa, i rzeczywiście, wiele motywów i chwytów literackich, tutaj zastosowanych, można odnaleźć w późniejszych jego utworach, zwłaszcza w „Mistrzu i Małgorzacie”.
Nigdy nie wracał do „czasów legendarnych” sprzed rewolucji, chyba tylko w snach. W 1929 roku zaczął pisać utwór, mający być niejako podsumowaniem i epilogiem tego okresu życia i twórczości: „Do tajemnego przyjaciela”, ale nie skończył go, ponieważ zaabsorbowało go nowe dzieło, od którego niebu rzeczywiście „zrobiło się gorąco”, ale dopiero 30 lat po śmieci autora – „powieść o diable”, jak ją wtedy nazywał, czyli „Mistrz i Małgorzata”.

Zapowiedzi: 

"Praga Noir" - Claroscuro